Wiara.
Adwent to czas, kiedy możemy też zadawać sobie pytania te najważniejsze: o sens życia, to czy wierzymy i właściwe dokąd dryfujemy w życiu. To fascynujące, że człowiek zazwyczaj zadaje sobie takie pytania, lub zwraca się w stronę Boga dopiero wtedy kiedy jest już pod ścianą, kiedy nie widzi innego wyjścia. Zazwyczaj towarzyszy mu wówczas rozpacz, bezsilność, zagubienie.
Tajemnica życia – i znalezienie odpowiedzi na pytanie: Czym to życie dla nas jest, jaka jest nasza prawda? W co wierzymy lub nie wierzymy? Co nadaje nam sens?
Kiedy przemierzam tak od kilku dni drogę na Rusinową Polanę, często w mojej głowie pojawia się pytanie, a może wątpliwość: Co z moją wiarą? Jaka ona jest dzisiaj? I skąd czerpię siłę i inspirację do tego, żeby wciąż powtarzać za Tertulianem:
Credo quia absurdum.
„Zawsze fascynowała mnie tajemnica życia – mówił.- I pragnąłem ją zgłębić. Bez wahania ruszałem w drogę, jeśli tylko doszły mnie słuchy, że istnieje ktoś, kto wie coś na ten temat. Byłem w Indiach i w Egipcie. Poznałem mistrzów magii i medytacji. Obcowałem z alchemikami i kapłanami. I w końcu odkryłem, to czego od dawna poszukiwałem: prawda jest zawsze tam, gdzie istnieje wiara.
Ponownie rozejrzałem się wokół siebie. Widziałem kościół, wysłużone kamienie, tylekroć niszczone i kładzione wciąż na nowo. Co skłoniło człowieka, by pracował bez wytchnienia, przy odbudowie tek maleńkiej świątyni, w miejscu oddalonym od świat, w załomku wysokich gór?"
Wiara
"Buddyści mieli racje, Hindusi mieli rację, Indianie mieli racje. Ilekroć człowiek z czystym sercem podąży drogą wiary, zawsze mu się uda połączyć z Bogiem i czynić cuda. Ale sama wiedza nie wystarczy, trzeba jeszcze dokonać wyboru”. (P. Cohelo)
Życzę Wam owocnych poszukiwań.
hm Marian Antonik